Met de zon opzij en een beetje wind van achter rijden we onze route, niet verkeerd dus. Vandaag vooral langs de Fiume Tagliamento en verderop de Fella, we steken ze 6 keer over. In de kloof blijven, dat is de kunst om efficiënt dus met weinig klimmen en dalen verder te komen. Het is dan ook dringen met zoveel gegadigden: autowegen, spoorwegen, hoogspanningsluchtlijnen en die weer in allerhande kwaliteiten. Wij genieten grotendeels van een v.m. spoortracé dat gestaag zo'n 2% klimt. Goed te doen dus. Tegen het einde van dit dagtraject zijn de Europese centen kennelijk op want dan word je gewoon een stuk verwezen naar de straat die er overigens verlaten bij ligt vanwege de autobanen die er ook nog zijn.
Enfin, niks anders dus? Jawel hoor.
In het begin raken we een natuurreservaat met Progetto en Grifone, inderdaad de "deurmatten" zijn niet van de lucht.
Dan het stadje Venzone bijvoorbeeld. In 1976 nog behoorlijk verwoest door een aardbeving ligt er nu als een florerende plek met streekmarkt bij. Knap opgebouwd.
Nog even over het routeboekje van Benjaminse (2014). Mooie basisinformatie, dat wel, maar actueel is het allemaal niet. Geen van de tel.nrs. in ons etappedoel Pontebba was bruikbaar, je moet gewoon ter plaatse je mond opendoen, daar kan geen boekje tegenop. De tijd zal ons leren hoe we i.p.v. papieren boekjes meer van de actuele techniek gebruik gaan maken. Ik ben blij met gpx-tracks zodat je die puzzelteksten die moeizaam de route beschrijven niet hoeft te ontwarren.
Pontebba was overigens een grensplaats tussen de Venezolaanse republiek en het gebied van de bisschoppen van Bamberg. Een mooie Marcusleeuw op het gemeentehuis *** verwijst er naar. Tja, de tijden veranderen.
Intussen een B&B gevonden en smakelijk gehapt om morgen met een rit naar Villach afscheid te nemen van Italië.
Opmerkelijk hoe we in slechts 14 dagen tijd zoveel variatie in volkeren hebben meegemaakt: Slovenië, Italië, Kroatië, weer Italië en morgen Oostenrijk. Ieder met zijn eigen aardigheden...
Enfin, niks anders dus? Jawel hoor.
In het begin raken we een natuurreservaat met Progetto en Grifone, inderdaad de "deurmatten" zijn niet van de lucht.
Dan het stadje Venzone bijvoorbeeld. In 1976 nog behoorlijk verwoest door een aardbeving ligt er nu als een florerende plek met streekmarkt bij. Knap opgebouwd.
Nog even over het routeboekje van Benjaminse (2014). Mooie basisinformatie, dat wel, maar actueel is het allemaal niet. Geen van de tel.nrs. in ons etappedoel Pontebba was bruikbaar, je moet gewoon ter plaatse je mond opendoen, daar kan geen boekje tegenop. De tijd zal ons leren hoe we i.p.v. papieren boekjes meer van de actuele techniek gebruik gaan maken. Ik ben blij met gpx-tracks zodat je die puzzelteksten die moeizaam de route beschrijven niet hoeft te ontwarren.
Pontebba was overigens een grensplaats tussen de Venezolaanse republiek en het gebied van de bisschoppen van Bamberg. Een mooie Marcusleeuw op het gemeentehuis *** verwijst er naar. Tja, de tijden veranderen.
Intussen een B&B gevonden en smakelijk gehapt om morgen met een rit naar Villach afscheid te nemen van Italië.
Opmerkelijk hoe we in slechts 14 dagen tijd zoveel variatie in volkeren hebben meegemaakt: Slovenië, Italië, Kroatië, weer Italië en morgen Oostenrijk. Ieder met zijn eigen aardigheden...
