27 mei, naar Pfelling, 75 km.

Bier, wat anders?

De Donau stroomt flink

Er is alle reden om vandaag weer wat meters te maken; het weer is goed, de weg lijkt simpel en we hebben er zin in.
Beetje lastig om Salzburg netje uit te komen. Veel verkeer, lawaai, niet optimale bewijzering, de track die niet deugt, maar natuurlijk vinden we de weg. Mij valt op dat "de Donauradweg" een rekbaar begrip is. De track die ik had gedownload geeft stukken provinciale weg maar ook diehard-stukken op de kruin van de dijk. De bordjes zijn goede hulpmiddelen om niet echt te verdwalen maar meer ook niet, de indicaties op paaltjes geven je het gevoel dat je je in het goede land bevindt; kortom een rommelig gedoe waarbij je blij bent dat je gps je ondersteunt bij het kiezen van je eigen weg. En dat terwijl het gaat om rijden langs de Donauradweg, hoe moeilijk kan het zijn?
Ons komen veel fietsers tegemoet, andersom amper. Dat kan nog wat worden naarmate meer en meer mensen vakantie blijken te besteden aan het populaire traject naar Passau. Enfin, we zien wel.
Hier is bier vaak  het leitmotiv terwijl de rivier maar doorgaat met een vaartje van zo'n 15 km/hr, de vlaktes rondom zijn mooi rustig en wijds, het toppunt van opwinding is een kudde schapen en een verkeersopstopping omdat in Hundldorf een wagen met hooi behoedzaam langs wegwerkzaamheden wil.
Dat het hier ook spannend kan worden bewijzen de betonnen muren en kolommen waarmee een waterstand van +5 m kan worden overleefd. Niet mooi maar af en toe zeer nodig!
Gewoon een lekkere fietsdag dus met verdiende rust in fietsvriendelijk gasthof Zum Donauufer.

Volgende kaartje: Passau-Regensburg

Met zo'n 150 km voor de wielen gaan we de Limesroute rijden. Ooit eerder gedaan richting Roemenië.
We zijn benieuwd hoe de rode lijn  stroomopwaarts, langs of bij de Donau, bevalt.

26 mei, verblijf te Passau, 0 km's

Van links maar rechts de Ilz, de Donau en de Inn. Ieder met zijn eigen kleur water

Bord voor thuis aan de voordeur

Vandaag ervaren we dat het hier Duitsland is en wel Bayern. En ook dat het Fronleichnam is (Sacramentsdag). Jaren geleden was dat ook thuis een vrije dag, net als hier nu. In hoeverre het feest ook kerkelijk wordt beleefd, durf ik niet in te schatten maar in de St. Stephan's Dom wordt een processie ingezet met veel entourage. Er komen allerhande gildes, broederschappen en elite voorbij, imponerend!
Het orgel overstemt heel de wereld, zowel binnen- als buitenwereld. Alle klokken luiden, de zwaarste lijkt me op een orgel, echt bijzonder. We moeten weer aan Ton Harterink denken; zou die ook watertanden van een orgel met 17.974 pijpen en 233 registers? Ik betwijfel of je er hoger van in de hemel komt maar al dit geweld past uitzonderlijk in de waanzinnig barokke Dom. Waar een stadsbrand in 1622 al niet toe heeft geleid! Uithuilen en opnieuw beginnen kan zo zijn positieve effecten hebben.
De ouwetjes, wij dus, gaan met een busje naar de vesting Oberhaus met een museum van stadsstreek.
Interessant om nu eindelijk een duidelijk te krijgen hoe Passau aan zijn dominantie kwam. Een knooppunt van transport en handel, niet meer en niet minder, zelf had men geen grondstoffen in te brengen. Zout, graan en Venedigware (luxe goederen uit Venetië) werden er omgeslagen. Interessant ook dat niet alleen de Inn en Donau als transportweg golden maar ook de Goldene Stiege, de route over land naar het noorden, Bömen om mee te beginnen.
Allemaal mooi en aardig tot vanaf 1540 de hertog ingreep en deze gang van zaken tot staatszaak maakte en de burgers er een aandeel in konden kopen. Weg macht en pracht voor de enkeling, ik proef een analogie met het huidige Europa.
Verder een mooi overzicht van het samenvloeien van links maar rechts van de Ilz, de Donau en de Inn. Ieder met zijn eigen kleur water.
Vandaag wordt er niet binnen gezeten, veel te mooi weer!

25 mei, naar Passau, 86 km

Droog vandaag, een verademing!
Minder adem hebben we over als we het stadje Burghausen verlaten en genieten van het hoog gelegen uitzicht, inderdaad letterlijk adembenemend ook al om de bovenliggende lange burcht te zien. Het mooie complex krijgt te weinig aandacht van ons.
In het eerstvolgende koffiehuis een mooie bier-spreuk die ik niemand wil onthouden.
Even voor Hitler's geboorteplaats Braunau loop de Salzach in de Inn die daarmee flink breed wordt. Op de slikrijke oevers allerhande gevogelte, het is een lang natuurreservaat. De weg zelf wordt overigens best eentonig, een lang pad van graffel/gruis dat zwaar rijdt omdat het gisteren zoveel geregend heeft.
Af toe een stuw waarin elektriciteit wordt opgewekt. Op een afgedankte turbine staat te lezen hoeveel energie het ding heeft opgewekt. Ik durf het sommetje niet te maken waaruit zal blijken hoeveel millennia mijn zielige zonnecelletjes nodig zouden hebben om die hoeveelheid te produceren.
Voor ons hotel in Passau zie ik een lange-afstands-bus waar fietsen van worden afgeladen. Misschien een idee voor ooit.
We zijn er nog niet uit wat we hier willen, morgen een dagje pauze of met kleine stapjes verder. Na het eten blijkt dat we op dit adres niet kunnen verlengen, morgen is het  Fronleichnam, ofwel Sacramentsdag, en dat is een vrije dag hier gevolgd door een lang weekend. Wat is wijsheid?....

Burghausen geven we te weinig aandacht, beslist nog eens heen...

de verbrede Inn

In 40 jaar 3.350.000.000 kWh opgewekt!

lange-afstands-bus waar fietsen van worden afgeladen

Wie doet me wat?

24 mei, naar Burghausen (Dld), 60 km.

Salzach, grensrivier Oostenrijk-Duitsland

Stille Nacht-Kapel te Oberndorf

Pension Salzburger Hof

Vandaag rijden we in hoofdzaak de Tauern Radweg, stroomafwaarts langs de Salzach, hier grensrivier met Duitsland.
Café Gruber am Stadtpark, daar moet je zijn in Oberndorf. Niet alleen lekkere koffie maar Stille Nacht Pralinen! Ja ja, het kerstlied komt hier vandaan. Dus een Stille Nacht Café, Stille Nacht Kapelle en een Stille Nacht Museum. Het lijkt ons voldoende maar het dorp vaart er wel bij.
Het kan aan koude en miezerweer liggen maar deze dag scoort niet echt hoog bij ons. Letterlijk echter wel want der Radweg verlaat de rivier om ons tot ongegeneerd klimmen te dwingen, zoiets van 10% gedurende 2 km. Best veel in een nat regenpak.
Na de afdaling hebben we het ter hoogte van Ach wel gezien en besluiten opnieuw de Duitse zijde te verkennen in Burghaus.
Wat een bijzondere plek is dat! De Burg domineert het stadje met zijn hoge ligging en lengte van ruim 1000 m. Ooit zetel van hertogen, waarborg voor de zoutscheepvaart en grensbolwerk tegen Salzburg en Passau.
We betrekken een vreemdsoortig pension/kapsalon, maar dan voor 1 nachtje terwijl je hier eigenlijk best langer kunt rondneuzen, zo interessant is het wel.
Het eetadres wil ik ook graag noteren: Bichl in In Den Grüben 162. Vooral gezellig druk maar ook met lekkere Dorado vis en hefebier vom fass.
Morgen nog een paar prenten maken en dan op naar Passau, hopelijk met wat zonneschijn :-)

Volgende traject Salzburg-Passau

Met dank aan Paul Benjaminse kan ik melden dat we zijn boekje "uit" hebben. Niet ten volle, er staat mij teveel in om de lezer te boeien terwijl juist de flankerende teksten de aankoop rechtvaardigen. Daarnaast natuurlijk de track's, ook al valt daar nogal wat op af te dingen.
Enfin, zoals ik eerder al schreef, zal de techniek voortschrijden en ons kunnen helpen om meer exact te zijn zonder eigen fantasieën de kop in te drukken.
Morgen dus verder op delen van oude routes zoals de Limesroute en de tocht naar Rome. We maken het ons eerst gemakkelijk door naar Passau te gaan langs de Salzach die overgaat in de Inn en zich in Passau samenvoegt met de Donau.
Dit alles stroomafwaarts. Dat helpt!
De rest komt later.
We gaan het zien, en worden vast nat morgen. Hopelijk gaan ook jullie meereizen...

23 mei, te Salzburg, 0 km's.

Het was spannend hier, de Wahlkrimi, zoals de Oostenrijkers hun allereerste spannende presidentsverkiezingen noemen, is naar mijn gevoel maar net goed afgelopen.
Op straat merk ik er natuurlijk niets van of het moet zijn dat het daarom zo stil is. Lijkt me eerder aan het weer te liggen: morgen is het maar liefst 22° koeler dan gisteren, we drinken er een Jägermeister op 😊.
Langdurig zwalken we door de ruimtes van de fürst-bisschoppen. Imposant, hier werden knopen doorgehakt, zie de plafondschildering.
Voor Ton Harterink nog een prent van  het orgel met 3 manualen en zo'n 60 registers; zou dat nog lukken?
Inmiddels is het ietwat gaan regenen, waarvan morgen meer 😞 zeggen ze.
Ik klooi nog wat met de digitale uitdagingen die deze trip omringen en zowaar, ik zal iets laten zien over het vervolg, in een volgend berichtje.

22 mei, te Salzburg, 0 fiets-km's.

Actinidia Kolomikta (Siberische Kiwi)

Mozart, en dat zul je weten! Laat W.A. M. hier nou helemaal niet graag verbleven hebben (naar verluidt, omdat ie het maar een benepen gedoetje vond, hier).
Enfin, de kugeln zijn rijkelijk aanwezig, net als de Japanners en andere toeristen, net als wij.
Dé burcht wordt uitgebreid bewonderd. Wat een prachtig en nimmer overwonnen bouwwerk, zelfs de Turken hebben het er niet gered. Wel Napoleon maar die verwierf het door bredere overwinningen elders. Voor mij illustreert het allemaal hoe vruchtbaar de combinatie van wereldlijke en geestelijke macht toentertijd was. Ondenkbaar in onze tijd maar als vervolg op de donkere middeleeuwen best logisch.
Het is overigens schitterend weer hier dat geen stand zal houden. Te zien op de stadsthermo-/barometer.
Op de terugweg treffen we op een muur, uit de zon, naast een blauwe Clematis nog een mooie plant aan met erg kleine witte bloemetjes en gekleurde, de jonge, bladeren. Wie kan die thuisbrengen?
Vlak bij het hotel sluiten we het eten af met een likeur-achtig borreltje om de ingewanden in toom te houden. Het draagt de naam Zirben-snaps, iets om thuis ook eens te proberen :-)

21 mei, naar Salzburg, 76 km.

Vandaag mag in de boeken als een topdag.
Was het eerst nog wat fris maar als we de zon gaan zien, wordt de wereld nog mooier. Plaatjes als uit de boeken en zoals die standaard staan op kalenders en zo. Nu aan den lijve ervaren, luxe hoor.
We drinken koffie onderweg waar ik van hun laptopje gebruik mag maken om de kaart-file van mijn tablet te kopiëren naar mijn Garmin-gps. Het duurt even maar het oh zo kwetsbare gebeuren lukt. Ik heb weer een kaart zodat ik zie waar we rijden! Wat een heerlijkheid!
Het wordt een lange rit vandaag maar de kamer is al besproken en dat geeft rust.
Er steekt nog een stukje Duitsland hier in het Oostenrijkse, best bizar zo erin en eruit. Niet dat het procedureel iets voorstelt hoor maar je merkt het toch.
Al met al rijden we voldaan Salzburg binnen waar we 3 nachtjes gaan blijven immers even wat anders is ook best leuk.

Intussen loopt onze Tom de Great Wall Marathon in Beijing. We zijn apetrots en blij voor hem.

20 mei, naar Saalfelden am Steinenern Meer, 67 km

In een nevel/motregen bij ongeveer 2° dalen we af uit het pretstadje Bad Gastein. Een bijzondere ervaring omdat het mooie beelden oplevert maar ook omdat ik nu rijd op een track zonder onderliggende kaart. Een soort van blind rijden op aanwijzingen zonder context, niet mijn voorkeursstijl maar nu pas realiseer ik me dat velen zo moeten verkeren in het leven, in overdrachtelijke zin dan.
Het is ook lager best fris maar wel droger. Als je klimt krijg je het warm, zeker in een regenjack met iets eronder. Dus uit met die boel! Maar dat duurt niet lang dus wéér wat anders aan. Dit traject wordt netto een soort van afdaling van 1100 naar 750 m maar toch klimmen we alles bijeen 518 meters volgens Garmin. Geen wonder dat we best vermoeid raken.
De rit door een van tunnels levert een mooi plaatje op.
Overigens wordt je dan ook moe van van boeren die hun weggetje niet (meer) ter beschikking stellen en onze fietsen dus, zonder bagage, onder en over zijn hek moeten worden getild. Kleine omissie in het het boekje.
Intussen passeren we ook Zell Am See waar onze Tom af en toe bureau houdt. We snappen nu waarom .
Er wordt nog een promo-watershow opgevoerd waarvan een filmpje op https://youtu.be/ZsmXC6Zjh3w is gezet.
Omdat we graag morgen zonder tussenovernachting in Salzburg willen aankomen, maken we nu de rit wat langer en landen in Saalfelden. Ook al een oord dat vergeven is van kuhr-gedoe met absurde prijzen voor reizend volk als wij. We belanden in  Der Liendlwirt, een traditiebewust Gasthaus dat stamt uit 1656 met naast de functie van onderkomen ook een hoef- en wagensmid was. Ik waan me in een traditie en proef het in de eenvoudige doch voedzame maaktijd. Illusies die je moet koesteren...