Lekker weer en lekker fietsen, de pijpen aan de broek dat wel.
We komen door het centrum van Mestre dat best aardig oogt met een 12e eeuwse toren.
De track die we trouw volgen, leidt ons door ruim, vlak agrarisch land met af en toe een wijngaard en van lieverlee ruime en riante woningen, eigenlijk villa's in onze ogen.
Een serieus rolbruggetje gaat spontaan bewegen, inclusief slagboompjes. Stukje verderop lopen we vast, rigoureus gestremd is dit Europad E4, Venezia-München.
Even benoorden Treviso betrekken we B&B Big Brother, een vriendelijk gedoetje. We hebben geluk want de kamers zijn schaars i.v.m. nationale rugby-festiviteiten v.a. morgenochtend in dit Pinksterweekend.
We wandelen de stad in door "mijn" Porta de San Thomaso. De stad valt ons - behalve een voortreffelijk ijsje - wat tegen; verwend zijn we door Venetië. Zelfs een eetplekje vinden is lastig maar ook dat ligt aan ons immers welke dwaas wil er al om 7 uur eten? Uiteindelijk vallen we voor Bistrot Cavastropoi waar Prosecco met hapjes ons in leven gaat houden. Uiteindelijk komt die wijn uit deze streek en is bier hier een stuk duurder
Och wat lijden we toch...
We komen door het centrum van Mestre dat best aardig oogt met een 12e eeuwse toren.
De track die we trouw volgen, leidt ons door ruim, vlak agrarisch land met af en toe een wijngaard en van lieverlee ruime en riante woningen, eigenlijk villa's in onze ogen.
Een serieus rolbruggetje gaat spontaan bewegen, inclusief slagboompjes. Stukje verderop lopen we vast, rigoureus gestremd is dit Europad E4, Venezia-München.
Even benoorden Treviso betrekken we B&B Big Brother, een vriendelijk gedoetje. We hebben geluk want de kamers zijn schaars i.v.m. nationale rugby-festiviteiten v.a. morgenochtend in dit Pinksterweekend.
We wandelen de stad in door "mijn" Porta de San Thomaso. De stad valt ons - behalve een voortreffelijk ijsje - wat tegen; verwend zijn we door Venetië. Zelfs een eetplekje vinden is lastig maar ook dat ligt aan ons immers welke dwaas wil er al om 7 uur eten? Uiteindelijk vallen we voor Bistrot Cavastropoi waar Prosecco met hapjes ons in leven gaat houden. Uiteindelijk komt die wijn uit deze streek en is bier hier een stuk duurder
Och wat lijden we toch...
Overigens: als je de blog als webversie volgt kun je de trip volgen op het landkaartje rechts. Wel eerst groot maken, dan zien waar we zoal geslapen hebben.
Leven is lijden, het blijkt immer weer bij een fietstocht als deze. Toch komt met de verzoeking ook de beloning. IJsjes en dat in Italië. Kunnen jullie wel om dat met droge ogen in het blog te vermelden... Mjam!
BeantwoordenVerwijderen