15 mei, naar Aviano. 59 km.

Wakker worden met een droom-uitzicht, wat wil je meer? Nee, natuurlijk is dat geen diepzinnige gedachte maar het helpt wel om deze 1e pinksterdag een mooi begin te geven.
De plensregen en ochtendnevelen trokken weg en de wielrenners nemen bezit van het asfalt. Uit de kerkjes klinkt gezang maar een nationale feestdag is Pinksteren hier niet. Ook morgen geen vrij, behalve voor ons dan, immers wanneer hebben geen vrij? :-)
Nog een filmje gemaakt van een afdaling van Thea. Je kunt dat hier bekijken: https://youtu.be/JtqfU3MrzuM
In de centrale stad van de Prosecco, Conegliano, is vanalles te doen en te zien. 2 Doopjes in de Dom, fresco's aan de gevel, festiviteiten op straat - ook voor mij -  en meer.
Intussen slaat het weer om in onweer, en af en toe een bui. Alle kleding komt uit de tassen en helpt ons zo prima verder om aan de voet van pré-Alpen te rijden. Veel langzaam klimmen, vals plat, maar af en toe is het menens. Prachtig om te merken hoe het hoge gebergte ten noorden het weer hier beïnvloed, voor ons onvoorspelbaar en fascinerend om te ervaren hoe de dreigende wolken die er overheen hangen meestal toch niet tot neerslag leiden.
We hadden vandaag geen vast reisdoel maar na 59 km was het om half vijf wel genoeg en worden we prima door een lunchroom-mevrouw aan een eenvoudige hotelkamer geholpen.
Vriendelijke mensen hier die vooral leven van de uitwerking die een Navo-basis met Amerikanen op de werkgelegenheid heeft. Voor je het beseft is ellende elders een basis van welvaart hier...