"Dober dan", of in het voorbijgaan gewoon "Dan". "Goededag" dus. We zullen het gaan missen en morgen inwisselen voor de Italiaanse versies.
Terugziend op Istrië kan ik melden dat men niet erg spontaan groet maar steeds vriendelijk is als je contact probeert te maken.
Hier in deze mediterrane pretplaats klinkt ook veel Duits (vooral uit Oostenrijk) en Italiaans.
We gebruiken deze extra dag ook om wat zaken af te werken zoals een lekgeraakte tas van Thea repareren, het bijzondere plakmiddel dat we bij ons hebben, was nog net niet uitgedroogd.
Tijdens de uitgebreide wandeling in middag treffen we meerdere vakantieoorden aan maar het seizoen is duidelijk nog niet begonnen en zonnig is het ook niet bepaald. Sneu voor sommigen maar er is altijd nog meer te doen dan bakken en braden in de zon.
Met een waardig visjesmaal vieren we ons afscheid van Istrië, een bijzondere streek waar je goed kunt zijn.
Morgen vroeg op want om 8:00 vertrekt de boot die ons in 3 uur naar Venetië brengt...
